پيشرفت‏‌هاي کشاورزي در قرن بيستم، نمايانگر تلاش چندين نسل از کشاورزان، پژوهشگران و سياست‏‌گزاران برای دستیابی به امنیت غذایی بود. نتيجه‏‌ی اين تلاش‏ها موجب افزايش قابل‏توجه عملکرد جهاني گیاهان زراعی شد. اما از سوي ديگر، همين پيشرفت پيامدهاي نامطلوبي را از نظر بوم‏‌شناختي، اجتماعي و اقتصادي به دنبال داشت که از آن جمله مي‏توان به فرسايش، شورشدن، اسيدي شدن و زوال کمّي و کيفي خاک، آلودگي منابع آبي به مواد شيميايي کشاورزي، جنگل‏‌زدايي، زوال ساختارهاي اجتماعي و تضعيف قدرت اقتصادي جوامع سنتي اشاره کرد. اينك باب جديدي از نگراني‏ها و چالش‏‌ها در مورد امنيت غذايي جهان شکل گرفته است که غلبه بر آنها راهكارهايي موثرتر را مي‏طلبد. مشكلي كه امروزه نمود يافته، نتیجه‏‏ی نگرش‌‏هاي كوتاه مدت و خوش‏بينانه‏‌ی بشر در دهه‏‌هاي گذشته است.

کشاورزی پایدار مکتبی‌است که با سیمای امروزی خود، چند دهه است که شکل گرفته است، هرچند ریشه در باورها و سنت‏‌های کهن کشاورزی و به‌ویژه فرهنگی دارد. سخن اصلی کشاورزی پایدار، برآورده‌‏شدن نیازهای خوراک و پوشاک انسان توسط فعالیت‏‌های کشاورزی است، بدون آن‏که این فعالیت‌‏ها موجب تلفات منابع طبیعی و آسیب به سرمایه‏‌های زیست‏‌محیطی و سلامت انسان و دیگر موجودات زنده شود.

کتاب حاضر در پاسخ به فقدان یک منبع جامع که تعاریف، پیشینه، اهداف، اصول و عملیات کشاورزی پایدار را در بر گرفته باشد، تهيه و براساس سرفصل درس ”اصول و مبانی کشاورزی پایدار“ تنظیم شده است.

برای ارسال نظر وارد سایت شوید